Prowadzimy kancelarię adwokacką od prawie ćwierć wieku. Nasi klienci, znajomi, osoby z którymi mamy kontakt od lat proszą nas o dzielenie się zdobytym doświadczeniem, dotyczącym spraw rodzinnych, rozwodów, alimentów, kontaktów rodziców z dziećmi, władzy rodzicielskiej i.t.d.
Zagadnieniem, na które warto zwrócić uwagę jest przygotowanie do rozwodu, a konkretniej różnice pomiędzy przygotowaniem do rozwodu pomiędzy kobietami a mężczyznami.
W przypadku kobiet decyzja o rozstaniu się z mężczyzną zapada z reguły wiele miesięcy a niekiedy wiele lat przed wniesieniem do sądu sprawy o rozwód. W przypadku mężczyzn czas pomiędzy podjęciem decyzji o rozwodzie a wniesieniem do sądu pozwu o rozwód wynosi z reguły kilka tygodni, nie więcej niż kilka miesięcy. Od reguły tej są wyjątki.
Warto wspomnieć o dwóch powiązanych ze sobą kwestiach, a mianowicie na czym polegają z reguły przygotowania do rozwodu, które rozciągają się niekiedy na przestrzeni kilku lat oraz jakie oznaki wskazują na to, że jeden z małżonków emocjonalnie rozstał się z drugim i rozwód jest tylko kwestią czasu.
Typowe przygotowania do rozwodu to:
1) zbieranie dokumentów z okresu całego małżeństwa, dotyczących przede wszystkim sytuacji majątkowej obojga lub jednego z małżonków, zwłaszcza tego którego ma w przyszłości być źródłem alimentów,
2) założenie osobnego rachunku bankowego,
3) przelewanie na ten rachunek środków ze wspólnego rachunku bankowego jednorazowo w większej kwocie lub w dłuższej przestrzeni czasu przelewanie systematycznie mniejszych kwot, w jednym i w drugim przypadku po to aby zabezpieczyć swoją sytuację finansową w czasie rozwodu i po rozwodzie,
4) nagrywanie wszelkich zachowań i wypowiedzi współmałżonka celu wykorzystania ich jako dowodów w sprawie o rozwód lub w kwestiach związanych z podziałem majątku (współmałżonek – rekordzista dysponował nagraniami w ilości ponad 1000 zgromadzonymi na przestrzeni 4 lat),
5) próby uzyskiwania danych (haseł), umożliwiających swobodny dostęp do urządzeń elektronicznych, z których korzysta współmałżonek, do jego kont pocztowych i kont na mediach społecznościowych,
6) montowanie w domu trudnych do odkrycia urządzeń rejestrujących obraz lub dźwięk,
7) usuwanie niewygodnych danych z własnych urządzeń elektronicznych, kont pocztowych, mediów społecznościowych,
8)zmiany aktywności na mediach społecznościowych polegające na nieupublicznianiu materiałów stawiających siebie w niekorzystnym świetle,
9) rozpoczęcie regularnych wizyt u psychologa lub psychoterapeuty, ewentualnie psychiatry w celu gromadzenia dowodów mających wskazywać na skutki rzekomego niewłaściwego zachowania współmałżonka,
10) zakup bez wiedzy współmałżonka nieruchomości w celu zapewnienia sobie warunków mieszkaniowych na czas rozwodu,
11) oddziaływanie na osoby z bliższego i dalszego otoczenia poprzez przedstawianie współmałżonka w niekorzystnym świetle po to, aby w przyszłości móc wykorzystać te osoby jako świadków w sprawie rozwodowej,
12) wzywanie do domu na interwencję policji pod pretekstem niewłaściwego zachowania współmałżonka,
13) inicjowanie procedury Niebieskiej Karty celem tworzenia dowodów mających wskazywać na winę współmałżonka w rozkładzie pożycia małżeńskiego,
14) osobną dziedziną jest „ustawianie” wspólnego dziecka lub dzieci i budowanie systematycznie ich negatywnego stosunku do drugiego rodzica),
15) prowokowanie współmałżonka do określonych zachowań i rejestrowanie tych zachowań za pomocą urządzeń do nagrywania,
16) poszukiwanie prawnika rozwodowego (na razie bez kontaktu z nim, odkładając ten kontakt na etap bezpośrednio poprzedzający wniesienie pozwu o rozwód w celu nie wzbudzania podejrzeń).
Drugie zagadnienie to umiejętność zidentyfikowania oznak końca małżeństwa. Z reguły oznaczają one bowiem sprawę o rozwód i podział majątku na horyzoncie.
Do oznak tych należy zaliczyć:
1) brak intymności– małżonek przestał inicjować jakiekolwiek zbliżenia,
2) nie chce i nie ma potrzeby okazywania czułości,
3) małżonek rzuca spojrzenia wskazujące na niechęć, obrzydzenie,
4) ograniczenie czasu ze współmałżonkiem – żona lub mąż sprawia wrażenie jakby robili wszystko co tylko możliwe aby uniknąć wspólnego czasu, wydłużeniu ulegają godziny pracy, pojawiają się nowe hobby i zainteresowania, na które należy przeznaczać czas zamiast spędzać go wspólnie, pojawia się niechęć do przebywania w jednym pomieszczeniu, współmałżonek z takich innych przyczyn podejmuje decyzję, że będzie spał osobno,
5) występują zachowania agresywne, złośliwe, nieprzyjemne, narastająca krytyka,
6) zaprzestanie prowadzenia rozmów na tematy dotyczące wspólnego życia, wyczuwalna niechęć a nawet nienawiść, obrzydzenie i obojętność,
7) unikanie spędzania czasu z członkami rodziny współmałżonka, izolowanie się nawet w trakcie takich spotkań,
8)krytyka rozwinięta do tego stopnia że współmałżonek ma poczucie że nic co zrobiłby nie jest wystarczająco dobre,
9) pojawienie się nowej grupy przyjaciół na przykład w pracy albo w ramach hobby lub zainteresowania a zwłaszcza pojawienie się osoby znajomej płci przeciwnej, z którą żona lub mąż przygotowujący się do rozwodu ma wiele wspólnego i lubi z nią spędzać czas, nierzadko jest to były bliski znajomy,
10) komunikacja zredukowana do zera,
11) niechęć do rozwiązywania wspólnych problemów zastąpiona wspomnianą krytyką.
Cykl takich zachowań może trwać miesiącami a czasami latami aż do momentu, w którym następuje wniesienie pozwu o rozwód. W przypadku zauważenia takich zachowań warto zastanowić się nad przyszłością małżeństwa i własną.